kakastrofe....

..... og eg har nettopp begynt.
Mandelstang har alltid vore min favoritt, så eg tenkte at det skulle eg starte med. Oppskrifta som er i boka er ei bakaroppskrift frå Molnes bakeri i Ålesund. Det skulle mellom anna  vere 2 kg sukker og 1 kg margarin, men om ein skulle lage mandelbrød heime, måtte ein dele på ti.  Og det gjorde eg. Men, no er det ein gong slik, at baking og dårleg tid høyrer i hop, så deiga vart både tørr og våt ( og eg skulle bli ferdig til Allsang på grensen :D ), så då vart det som det vart.   Eg tenkjer som så, at no kan det berre gå ein veg, og at det neppe kan bli verre enn dette.  Kakebitane danderte eg i full fart på eit fat med melisglasuren skvettande rundt om.

Minimini likar ikkje lukta av mandelessens, noko som eigentleg er fullt forståeleg. Den inneheld nemleg propylenglykol, noko som i utgangspunktet var propan. Det er eit  ikkje-naturleg stoff som vert brukt både i matlaging og i kosmetikk fordi det har gode eigenskapar med tanke på at det er eit godt konserveringsmiddel. Du kan lese meir om propylenglykol  her. Det er ikkje farleg i små dosar, men eg ville nok ikkje satt til liv 15-20 flasker av stoffet.

Jess da...  i morgon er det fredag og nye moglegheiter for nytt bakverk.  Kva eg då skal prøve meg på må småfuglane vite.

Og eg må avslutte med å seie at det dårlege utfallet ikkje var Ta kaka sin feil. Denne gongen var husmora rett og slett ikkje nok nøyen og tolmodig. Skjerpings.
(Men, eg må avslutte igjen med å seie at eg lagde nokre himmelsk gode rundstykke tidlegare i dag.... reknar med at det veg opp : ) )